برای دانلود و یا مشاهده نمونه های دیگر تقویم دیواری روستای استخرسر روی تقویم بالا کلیک نماید و یا به لینک زیر مراجعه فرماید 

 http://www.t00.rozblog.com

***سوادکوهیمه برار***

سوادکوهیمه برار با وفامه      //             شمالیو جنوبی جا جدامه

سواکوهیمه من غیرت دارمبه         //       به غمو سختی من عادت دارمبه

سواکوهیمه برار بچه درد              //    اصالت دارمبه مانند یک مرد

اسا نوین سوادکوه بیه تقسیم         //       از آقایون باید بوریم بپرسیم

امه حق این بیه محروم بموندیم؟      //        اتا کارخنه کوک دله. بموندیم؟

امه حق بیه برکته بروشیم؟        //                ذغاله سنگه سر ما دپوشیم؟

برار اتا دنیه بعد چندسال            //       هاده امه جوابه تا به امسال؟

دیگه جای کلنگ دنیه باقی            //         انجیرتنگه سوراخ بیه خدایی

هرکی برسیه کلنگ بزوئه               //         امه بسوته دله چنگ بزوئه

حسینیو علیپور جا بپرسین            //           وزیر وقتو زمونجا بپرسین

چرا این رنجو سختی قسمت ما؟       //             بیکاریو بدبختی قسمت ما؟

برار اینهمه شهید ما ندامی؟؟            //            مگه ازاین مملکت ما جدامی؟؟

کنه پلی بورم شکوه هاکنم؟            //          صداره سر حادم برمه هاکنم؟

برار دل مشته غم بیه خدایی            //            سوادکوه مثل بم بیه خدایی …

استخرسر در یک نگاه کلی و جامع : 

روستا استخرسر یکی از روستاهای بخش مرکزی شهرستان سوادکوه به شمار می آید این روستا در دهستان راستوپی قرار دارد.

 که فاصله آن از شهر پلسفید حدودا 6 کیلومتر است و حدود 1 کیلومتر از شهرک ازادمهر فاصله دارد .استخرسر از دو طرف به شهرهای پلسفید و زیراب منتهی میشود و  بیش از نیم قرن پیش شاهد مبارزه هژبر سلطان و یارانش بر علیه حکومت ستم شاهنشاهی بوده است . این محل از نظر آب و هوا دارای بهار و تابستانی بسیار معتدل و پاییز و زمستانی سرد میباشد این روستا دارای مردانی غیور و شجاع و زنانی پاک دامن و عفیف و جوانانی پرشور و بانشاط است.

عظمت و برکت این روستا به واسطه ای امامزاده سید سر است که زائران بسیاری برای عزاداری و توسل به این روستا می این.

و این روستا نسبطا کوهستانی فصلی بوده یعنی  بیشتر در ایام تابستان جمعیت به خود میپذیرد.زبان مردم این روستا فارسی با گویش تبری و لهجه پهلوی است و اقتصاد  اغلب اهالی بر پایه کشاورزی و دامپروری و صنایع دستی استوار است که لازم به ذکر است به علت نزدیکی به معادن زغال سنگ و ریل راه اهن بعضی افراد در این ارگانهای دولتی مشغول بوده و هستند.دامداری و کشاورزی آن نیز به صورت سنتی بوده و دامداران نیز به دلیل وضع خوب اب و هوا  در این روستا ساکن هستند. 

محصولات و منابع طبیعی روستا : 

دامی : آروشه ، ماست ، دوغ ، کره ، پنیر، و........

زراعی: برنج،گندم،جو، و..........

باغی : الوچه ،هلو،گلابی،فندوق،انار،سیب،قوره،خرمالو،گردو،گیلاس، و ........

میوهای جنگلی : ازگیل ، زالزالک،خرمالوی جنگلی ، گلابی وحشی و.....

بعلت آب و هوای مناسب و نزدیکی کوه و جنگل زنبورداری و نوغان داری در این روستا رواج دارد.

ازصنایع دستی مردم این روستا میتوان به جاجیم و گلیم و وسایل چوبی نظیر لاکتراشی اشاره کرد که جاجیم ان شهرت جهانی دارد. 

از گیاهان دارویی که در این روستا میروید میتوان به باریجه ( خورشید کوهستان) اشاره کرد علاوه بر ان گل اویشن و گل گاو زبان به وفور در این روستا یافت میشود و قارچ کوهی ان نیز طرفداران زیادی دارد. 

و از جانوران ان میتوان به گاو ، بز،قوچ، شوکا ، گوزن،خرس،پلنگ ، گراز گرگ و مارهای سمی و خطرناک اشاره کرد و اما پرندگانی چون کبک دری ، قرقاول (عروس جنگل)هستند.

دفاع از میهن : 

افتخار بزرگ استخرسر تقدیم پنج شهید و دهها تن ازاده و جانباز و ایثارگر به نظام مقدس جهموری اسلامی ایران است که برای پاسداری از این مرز و بوم و دفاع از اسلام و انقلاب از جان و مال خویش گذشتند و استقلال و ازادی را برای ایران اسلامی به ارمغان اوردند. 

بیشتر اهالی روستای استخرسر که اعم انها از زمین داران بزرگ این روستا و اربابان گذشته هستند دارای دو روستا میباشد . 

1- ییلاق : روستای بایعکلا

2- قشلاق : روستای استخرسر 

در مطالب بعدی بیشتر با این روستا اشنا میشویم 

  امامزاده و پیر علم روستای بایعکلا

شهرستان سوادکوه :

یکی از شهرستان‌های استان مازندران در شمال ایران است که در ناحیهٔ البرز مرکزی و در مجاورت استان سمنان قرار گرفته ‌است. مهم‌ترین شهر این شهرستان شهر زیراب بوده که دارای بیشترین جمعیت و مساحت در سطح شهرستان می‌باشد. شهر پل سفید مرکز این شهرستان می باشد. شهرستان سوادکوه از سمت شمال به شهرستان قائمشهر، از سمت جنوب به شهرستان فیروزکوه در استان تهران و شهرستان مهدیشهر در استان سمنان، از سمت غرب بهشهرستان بابل و از سمت شرق به شهرستان ساری و ارتفاعات دودانگه و دهستانچاشم (شهریارکوه)(جبال شروین) در شهرستان مهدیشهر محدود است.

 وجه تسمیه و تاریخچه :

سوادکوه در دوران مختلف تاریخ، محدوده ثابتی نداشته و همواره حدود و مرز آن در اثرعوامل طبیعی، اقتصادی و سیاسی تغییر یافته‌است.کشفیات باستان‌شناسی بهمراه اسناد و مکتوبات تاریخی حاکی از آن است که سوادکوه از نواحی کهن طبرستان وایران بوده و انسجام بافت اجتماعی و فرهنگی آن در دوران اساطیری ایران ریشه دارد. این ناحیه همواره در تعیین مسیر تاریخ طبرستان حضور مؤثر داشته و مورد توجه حکام دولت مرکزی بوده‌است. مورخینی مانند ابن اسفندیار تا قبل از قرن دهم هجری قمری آنرا جزئی از تپورستان در ایالت فرشوادگر ذکر کرده‌اند که از شرق تا جرجان، از غرب تا دیارآذربایجان، از جنوب تا نواحیری، قومس و دامغان وسعت داشت.

ایالت فرشوادگر که در آثار مورخینی نظیر استرابون یونانی، ابن اسفندیار، میر ظهیرالدین مرعشی و کتاب اوستا از آن یاد شده ترکیبی از واژه‌های تبری فرش به معنی دشت و جلگه، واد به معنی کوه و گر به معنی دریا ذکر شده‌است. در برخی دیگر از منابع تاریخی مانند التدوین آمده که نام قدیم سوادکوه پتشخوارگر و پتشخرگر بوده و فرمانروایان و امرای بسیاری از این منطقه برخاسته و وقایع تاریخی مهمی نظیر ورود و سکونت فریدون پادشاه پیشدادی، پیکاررستم پهلوان مشهورشاهنامه فردوسی با دیوان مازندران و عبوراسکندر مقدونی در جنگ باداریوش سوم پادشاه ایران آخرین پادشاه هخامنشی در این ناحیه روی داده‌است.

در روایات شاهنامه فردوسی و اوستا، کتاب دینی پیروان آئین زرتشت آمده‌است که سوادکوه در گذشته محل زندگی انسانهای متمدنی بوده که آئین دیوسنائی داشته واژهائی نظیر دیوا، دی، دوآزرک و دا که اکنون نیز در زبان بومیان این نواحی رایج می‌باشد، از آن روزگاران به یادگار مانده‌است. نشانه هائی نیز از آئین میترائیسم ومهر پرستی در قرون اولیه میلادی و اواسط حکومت پادشاهان ساسانی، در این ناحیه وجود داشت. در زمان یزگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی ایران، حکومت سرزمین سوادکوه به ولاش واگذار و لقب فرشواد جر شاه به او اعطا گردید.

ساکنین این ناحیه بدلیل وضعیت طبیعی منطقه در بدو ورود سپاهیان عربها به ایران، سالیان متمادی با آنها و عوامل خلفای اموی مبارزه کرده و حتی تاقرن چهارم هجری بزبان پهلوی سخن می‌گفته و باخط پهلویکتابت می‌کرده‌اند. کتیبه ای نیز به خط پهلوی ساسانی در بنای باستانی برج لاجیم بر جای مانده مربوط به قرن پنجم هجری قمری است. سرانجام اهالی منطقه با اختیار و تسلط کامل دین جدید را پذیرفته و به اسلام علوی روی آوردند. عده‌ای از مورخین بهمین دلیل سوادکوه را کوه سیاه معنی کرده و بر این عقیده‌اند که [[اعراب[[ در طی سالها مبارزه با مردم این ناحیه شکست خورده و بدلیل هراس ناشی از هیبت کوههای مرتفع وسخت‌گذر که از انبوه درختان بلند و کهنسال پوشیده بوده نام سوادکوه یا کوه سیاه را بر این سزمین نهادند.

در عهد خلافت مأمون خلیفه عباسی، اسپهبد مازیار به جر شاه یا پادشاه کوهستان ملقب گردید. این کوه بخشی از کوههای آپارسن قدیم بود که در کتاب اوستا او پامیری یسنا خوانده می‌شد و اکنون نیز همین نام در سوادکوه وجود دارد.

در برخی از اسناد و مکتوبات تاریخی بجای مانده از جمله کتاب التدوین، سوادکوه را همان ناحیه مشهور فرشوادگر دانسته‌اند که در آثار مورخین مختلف در طی دوران تاریخی فرشوادگر، پرشخوارگر، پتشخوارگر، پرخواتروس، فرشوادجر، پذشخوارگر نیز خوانده شده‌است.

درهمین کتاب ذکر شده که تا زمانحکومت فریدون، ششمین پادشاه پیشدادی ایران، سوادکوه جزء اقطار مازندران در حوزه فرشوادگر بوده و فریدون در ناحیه شیلاب یاتیلاب سوادکوه بزرگ شده‌است. در کتاب اوستا نیز آمده که فرشوادگر در جنوب دریای فرا فکرت قرار دارد و تخت گاه دیوان مازنی است.

در تحولات اجتماعی و تاریخی بعد از قرن پنجم تا اواخرقرن سیزدهم هجری قمری نیز همواره نام سوادکوه بعنوان منطقه‌ای امن و محفوظ مطرح بوده‌است. بهمین دلیل باید اذعان داشت که بافت فرهنگی، اجتماعی و تمدن غنی و باستانی این منطقه به سنت دیگر مناطق کشور در طی فراز و نشیبهای تاریخ دچارآسیب کمتری شده‌است.

نام این منطقه از واژههند و ایرانی سو، زئو، دئو، گرفته شده که معادل واژه فارسی روشنائی است. واژه‌های شبیه آنها نیز کماکان در گویش و نام اماکن مختلف وجود دارد. واژه سات نیز در اغلب نقاط مازندران بجای واژه صاف و روشن بکار می‌رود. در سوادکوه نیز در نام روستای سات روآر، مرتع سوته، رودخانه ذبیر و در زیرآبو سئو رویا آب روشن، فرمانهای مختلف این واژه باستانی دیده می‌شود.

درحال حاضر نیز اهالی منطقه کوههای صاف و عاری از درخت را ساکو می‌خوانند که مخفف کلمه سات کوه یا کوه صاف می‌باشد.

عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که نام سوادکوه از کوه سوات گرفته شده که در جنوب شرقیروستای چرات در دهستان ولوپی واقع شده و در ارتفاعات آن آثاری از تمدن قدیم مشاهده می‌شود که احتمالا بدلیل استقرار حاکمان قدیم سوادکوه بر جای مانده‌است.

با توجه به اینکه واژه سات با دگرگونی واژه سئو یا دئو پدید آمده و به معنی صاف روشن در جملات بکار می‌رود بهتر آن است که نام سوادکوه را بر گرفته از واژه سات کوه یا کوه صاف و بدون درخت بدانیم. در حال حاضر نیز واژه‌های سات روآر به معنی آب زلال و روشن، سئو درکا به معنی زلال و صاف، ذیب لا به معنی روشن و درگویش بومیان منطقه بکار می‌رود.

عده‌ای ازمحققین نیز معقدند که نام سوادکوه با تغییر واژه کهن فرشوادگر به فرشواد کوه سپس تبدیل آن به سوادکوه پدید امده‌است.

در بر خی از اسناد و کتب تاریخی اسامی دیگری مانندسواته کوه، و کولاچی نیز برای این نا حیه بکار رفته‌است. میرظهیرالدین مرعشی نیز در میان وقایع تاریخی قرن هشتم هجری قمری آن راگلابی نامیده که علت آن معلوم نیست. [[پرونده: |left|thumb|تصور سه خط طلا در شهرستان سوادکوه]] تاحدود 1قرن پيش اقتصاد عمده مردم سوادكوه دامپروري بوده وبا زندگي عشايري وكوچ نشيني امرار معاش ميكردند كه هنوز بازماندگان اين نسل درگوشه وكناره اين منطقه باهمان سبك ساده زندگي به چشم ميخورند اما با تاسيس راه آهن و كشف رگه هاي زغال سنگ در كوههاي سوادكوه و پيامد آن احداث معادن استخراج زغال سنگ و ترانسفر آن بكمك لوكوموتيو به اصفهان سبك جديدي در كسب درآمد مردم و تغيير زندگي كوچ نشيني به زندگي كارگري و مقرري بگيري معادن بوجوآورد.مجموعه معادن كارسنگ،كارمزد، تاريك دره و... ازين قبيل ميباشند.رونق سوادكوه نيز ازهمان زمان شروع شد تا اينكه در اواسط دهه 70 بدليل بي كفايتي برخي مديران شركت البرز مركزي و واگذاري بي حساب و كتاب بيت المال به بخش خصوصي، اين شركت عظيم كه با دستان پينه بسته كارگران بومي قوت گرفته بود به بن بست رسيد... آثار ركود شديد اقتصادي وفقر مردم سوادكوه واعتياد فراگير جوانان ناشي از همين به تاراج بردن شركت و اموال آن توسط بخش خصوصي و صدالبته لابي مديران ومسؤلان وقت ميباشد.

تقسیمات شهری:

شهرستان سوادکوه از سه بخش به نامهای بخش مرکزی، زیرآب وشیرگاه و چهار شهر بترتیب جمعیت و اهمیت ۱-زيراب ۲-شیرگاه ۳- پل سفید و۴-الاشت تشکیل شده‌است. این شهرستان در مجموع از شش دهستان بنامهای سرخ کلا با بیست آبادی، کردآباد، راستوپی با ۶۹ آبادی، ولوپی با ۵۲ آبادی، کسلیان با ۱۷ آبادی، شرق و غرب شیرگاه با ۳۱ آبادی و دهستان لفور با ۲۹ آبادی تشکیل شده‌است.

مراکز تاریخی و باستانی :

کرداباد :

یکی از روستاهای زیبا در شهر زیراب می باشد که از نظر پوشش گیاهی همچنان بکر مانده و صاحب دو امامزاده به نامهای امامزاده جمال الدین و امامزاده طاهر می باشد که مورد توجه مزدم این منطقه می باشد.

محله قدیم آلاشت :

محله قدیمی آلاشت، زادگاه رضاشاه سرسلسله دودمان پهلوی در ۱۸ کیلومتری زیرآب (منطقه سوادکوه) قرار دارد. آلاشت در منطقه‌ای کوهستانی وجنگلی واقع شده و خانه‌های آن اغلب از خشت خام ساخته شده و بام آنها نیز با تخته پوش پوشانده شده‌است. کوچه‌های این محله، باریک، سنگی و شیب تندی دارند. آلاشتی‌ها هر محله از دهشان را به نامی می‌شناسند. زادگاه پهلوی اول در محله پهلوان خلیل قرار دارد که ساختمان آن در اصل دو اشکوبه بوده‌است. اشکوب فوقانی آن در اثر زلزله فروریخته بود که دردوران پهلوی دوم به وسیله سازمان سابق میراث فرهنگی به همان سبک اولیه تجدید بنا شده‌است. این خانه امروزه به عنوان موزه مردم شناسی در خدمت عموم مردم جهت بازدید قرار می‌گیرد.

امامزاده عبدالحق شهر زیراب: این امامزاده ازدیربازبه عنوان یک مکان مقدس برای مردم شهرستان واستان بحساب می‌امده وهرساله شاهدخیل عظیمی ازمهمانان و زایران می‌باشد.هم چنین این امامزاده محل یکی ازبزرگترین میعادگاههای استان مازندران درروزعاشوراست.بگونه ایکه دسته‌های عزاداری ازشهرهاوروستاهای اطراف بسمت شهرزیراب ومحل امامزاده درمرکزشهرروانه می‌گردند.

قلعه کنگلو :

این قلعه به فاصله تقریبی ۲۰ کیلومتری در جنوب شرقی دوآب (منطقه سوادکوه) درنزدیکی روستای کنگلو بر بالای صخره‌ای قرار دارد که قسمت اعظم آن با گذشت زمان وعوامل مخرب جوی از بین رفته‌است. نمای خارجی قلعه را یک باروی عظیم سنگی تشکیل می‌دهد که درقسمت میانی و طرفین آن، برج‌های دیده بانی تشکیل شده‌است. فضای داخلی این قلعه با توجه به بقایای آن، مدور و در دو طبقه ساخته شده بود که قسمت عمده آن از بین رفته و در حال ویرانی است.

برج لاجیم :

برج لاجیم در شمار آثار زمان تسلط آل زیار بر طبرستان در فاصله سالهای ۳۱۶ الی ۴۴۳ هجری قمری است.

این بنای تاریخی در خارج از یک گنبد مخروطی ساده و ظریف پوشیده شده است که در داخل به حالت مدور تغییر شکل می‌دهد. ورودی این بنای آجری در سمت شرق است و پایه گنبد به وسیله یک ردیف طاق‌نما تزئین شده است. در کمربند زیر گنبد دو کتیبه به خط کوفی و پهلوی بر روی هم قرار گرفته است. این دو کتیبه بشکل زیبایی با آجرهای تراش‌خورده در زمینه‌ای از گچ سفید نصب شده‌اند کتیبه با خط کوفی نام کیا اسماعیل ابوالفوراس شهریار ابن عباس صاحب بنا و تاریخ ۴۱۳ هجری قمری را نشان می‌دهد. جاده دسترسی به روستای لاجیم از شهر زیرآب آغاز می‌شود و پس از طی یک مسافت 27 کیلومتری به سر گردنه مرتفعی می‌رسد که از طبیعت و ارتفاعات جنگلی خارج و به چمنزار و بوته زارهای زیبا بدل می‌گردد. مدتی است که قرار است قسمت های داخلی این برج مورد مرمت قرار بگیرد و در داخل بنا داربستهایی کار گذاشته شده است ولی به طور مسلم هنوز تعمیرات جدی صورت نگرفته. نکته دیگر وجود یک مقبره در داخل بنای برج است. به گفته اهالی این مقبره مربوط به یکی از امام زادگان است. محوطه اطراف برج در واقع فبرستان لاجیم است. که محل تدفین متوفیان روستا است. در این روزها به دلیل در پبش بودن برنامه یادواره گرامیداشت شهدا در لاجیم بنای یادبودی در کنار برج لاجیم در حال ساخت است. هنوز این بنای یادبود کامل نشده است.

پل ورسک :

این پل در زمان رضاشاه، بر روی دره ورسک منطقه سوادکوه ساخته شد و در زمان جنگ جهانی دوم به پل پیروزی معروف شد. پل ورسک با دهانه‌ای به طول ۶۶ متر و ارتفاع ۱۱۰ متر یکی از بزرگترین شاهکارهای مهندسی طول خط آهن شمال است.

بابک محله :

این محله در نزدیکی یکی از دهات اطراف سوادکوه بوده و نام قدیم ان گلپور ده است.

برج رسکت :

برج زیبای رسکت در روستایی به همین نام، از دوران اسپهبدان مازندران که بر روی آن کتیبه‌ای به دو خط پهلوی و کوفی وجود دارد.

برج باوند :

برج بسیار زیبای باوند از دوران آل باوند از اسپهبدان مازندران در ابتدای ورودی منطقه سرخ آباد (شامل روستاهای وسیه سر، قلک، پشت کل، زیارت سر، سنگ سرک، ارژنگ سر، وندچال، مالیدره و...) سوادکوهقرار دارد. این برج شبیه مهره رخ در شطرنج است.برج مزبور توسط پرفسور شروین باوند باز سازی شده است.هم اکنون در بین اهالی منطقه فوق به نام گنبد معرف می باشد.  برج گنبد ورودی روستاهای زیبا و ییلاقی نظیر وندچال اترگله گرزین خیل مالی دره وسیه سر سنگ سرگ زاهدسرا می‌باشد ییلاقاتی که زادگاه بزرگان زیادی در تاریخ سوادکوه بودند. مردان و زنانی که به اصل و نسب ییلاقی بودنشان افتخار میکردند و همیشه سوادکوهی واقعی بودند.

نقش شاه :

تنها تصویر ناصرالدین شاه قاجار و درباریان او که بر دل سنگ حکاکی شده است در جاده هراز و در کنار تونل وانا و جاده باستانی زمان ساسانی قرار دارد.

لفورک :

شهر باستانی لفور در سواد کوه قرار دارد. در این شهر اسکلتهایی از انسان‌های دراز سر پیدا شده است.

پارک جنگلی استخرسر در دوره پهلوی اول به عنوان تفریحگاهی برای مهندسین راه اهن ساخته شد و در دوره پهلوی دوم پس از یک سری بازسازی و زیباسازی ها مورد استفاده خاندان سلطنتی قرار گرفت زیرا در حدفاصل شهر پلسفید (مرکز شهرستان سوادکوه ) و روستای الاشت ( محل مادری رضا شاه ) واقع شده است . این مکان با دارا بودن رستوران یکی از بهترین و زیباترین پارکهای جنگلی ایران به شمار می اید . که در بهار و تابستان مورد استفاده عموم مردم قرار میگیرد.

تصاویری مربوط به این پارک زیبا : 

برای مشاهده تصاویر بیشتر به ادامه مطلب مراجعه کنید 

تعدادی از اهالی این روستا به پرورش شتر مرغ مشغول هستند که راهی برای کسب  درامد میباشد.

خاندان هژبر سلطان ...

اسمعیل‌خان امیرمؤید سوادکوهی باوندی : 

       در زمانی که دولت انگلیس بر آن شد تا در ایران حکومت مرکزی قدرتمندی بر مسند قدرت تکیه زند تا حافظ منافع آنان باشد لاجرم بایستی تا قدرتمندان محلی به هر شیوه ممکن یا مطیع گردند یا اینکه از میان برداشته شوند که در خطه شمال می توان به میرزا کوچک خان جنگلی در گیلان، محمد ولی خان تنکابنی در غرب مازندران و امیر موید پدر هوژبر در سوادکوه اشاره نمود .

زاد بوم رضا خان ، سوادکوه بود که به هیچ وجه مایل نبود تا فردی چون امیر موید با آن پیشینه تاریخی در منطقه وجود داشته باشد ، از دیگر سو دسیسه چینی اطرافیان بویژه امیر اکرم به جهت کدورت های شخصی به جا مانده از گذشته و سیاست تمرکز گرایی دولت انگلیس ، همه دست به دست هم دادند تا نبردهای خونین فیمابین سربازان امیر موید و قوای دولتی بوجود آید.

        اسمعیل‌خان امیرمؤید سوادکوهی باوندی و پسرش (هژبر) از مخالفان با حکومت مرکزی در تبرستانبودند. او در واقعه قرارداد ۱۹۱۹ به کرمانشاه تبعید شد. رضاخان پس از کودتای۱۲۹۹ قوای بسیاری را برای سرکوب امیرمؤید به طبرستان اعزام کرد. و در فاصله ماه‌های تیر و شهریور سال۱۳۰۰ قوای فرستاده به رهبریامیر احمدی سوادکوهی‌ها را درهم شکستند امیرمؤید مجبور شد همراه خاندانش و بسیاری از همراهانش دراسترآباد و نزد رئیس ایل آتابای ترکمن پناه بگیرد. پس از آن دولت آن زمان صالح دید که با امیرمؤید کنار بیاید زیرا در آن زمان قیام‌های بسیاری از گوشه و کنار ایران بر خواسته بود. پس امیرمؤید به تهران رفت و پسرانش عضودیویزیون قزاق شدند و به صورت مسلّح حفاظت جنگل و صحرا را به‌دست گرفتند.

 و اما حماسه اسدالله خان هوژبر سلطان باوند سوادکوهی :

 اسدالله خان هوژبر سلطان باوند سردار دلاور به سال 1266 هجری شمسی در سواد کوه به دنیا آمد.

هوژبر سلطان سومین فرزند امیر موید سوادکوهی بود که نسبت به دو برادر دیگرش - سیف الله خان و عباس خان سهم الممالک –رشیدتر ،شجاع تر و آگاهتر به مسایل نظامی ،جنگهای کوهستانی و عملیاتهای چریکی بوده است . از همان دوران کودکی که پدرش در زمان محمد علی شاه درجه امیر تومانی رئیس قشون مازندران بود.  در قشون پدر با تعلیمات نظامی آشنا شد. ابتدا لقب ایلخانی داشت. پیش از 1289 به شجاعت ها و رشادت هایش در مقابل نیروهای متجاوز روسیه لقب هوژبر سلطان گرفت.

       اما وقتی که به فرمان وثوق الدوله نخست وزیر وقت ,‌ ظهیر الملک حاکم مازندران دست به خلع سلاح عمومی زد. هوژبر و دیگر پسران امیر موید از تحویل سلاح خودداری کردند و به مبارزات مسلحانه خود علیه قرار داد 1919 تا سقوط وثوق الدوله و لغو قرار داد ننگین ادامه دادند. زمانی که سعدالله خان نماینده میرزا کوچک خان به همراه جنگجویانش در بابل مستقر شد هوژبر با یک افسر روسی در پارک شهر بابل  به سازماندهی تشکیلات پارتیزانی پرداخت.

       آنگاه که امیر موید و پسرانش  به نزد ایلات ترکمن در ترکمن‌صحرا گریخته بودند در آنجا نبرد متوقف می‌شود و پدر و فرزند ارشدش به گروگان گرفته می‌شوند. هژبر و سیف‌الله خان به اجبار به خدمت نظام درمی‌آیند. دشمن در اینجا شروع به اختلاف‌سازی بین دو برادر می‌کند و به سیف‌الله خان مقام و پست می‌دهد اما هژبر هنوز مجبور است که مانند دیگر سربازان نظام را ادامه دهد. برادر بزرگتر (سیف‌الله خان) با گرفتن پست به دشمنان اعتماد می‌کند و حاضر می شود تا با نمایندگان حکومت مذاکره نماید ولی هژبر می‌کوشد تا برادر را از میزمذاکره دور کند و نیرنگهای دشمنان را بر آب سازد. در اینجا زن سیف‌الله خان و خود وی هژبر را به مذاکره گوشزد می‌کنند. هژبر نیز به احترام برادربزرگش به مجلسی که دشمنان تدارک دیده‌اند می‌رود. اما آنجا با توجه به ضمانت که داده شده بود و قسم یاد کرده بودند که حیله ای در کار نیست هر دو برادر را دستگیر می‌کنند و دستهایشان را می‌بندند. هژبر در اینجا مانند قهرمانان اساطیری ریسمان را با زور بازویش پاره می‌کند بنابراین دستهایش را با سیم تلفن می‌بندند. در اینجا یاران هژبر به کمکش می‌شتابند اما اثری ندارد و هژبردر 18 خرداد 1303 هجری شمسی در کلاک کلباد (بین بهشهر و گرگان ) تیر باران کردند . 

       به روایت مرحوم بهار یکی از موارد استیضاح رضا شاه توسط اقلیت مجلس به رهبری مرحوم مدرس , قتل بدون تقصیر و محکمه پسران امیر موید بود.

رئیس پلیس راه فرماندهی انتظامی مازندران خبر داد:

اعمال محدودیت های ترافیکی در سوادکوه

سرهنگ محمدنژاد صبح امروز اظهار داشت: رفت وآمد موتور سیکلت امروز و فردا در جاده های هزار ، کندوان و سوادکوه ممنوع است.وی اعلام کرد: در محور سوادکوه از ساعت شش بامداد تا ساعت 24 جمعه فقط تریلی های حامل مواد سوختی و فاسد شدنی می توانند رفت و آمد کنند.

رئیس پلیس راه فرماندهی انتظامی مازندران همچنین با اشاره به فعال شدن سامانه هوای سرد در آسمان مازندران به رانندگان خودروها توصیه کرد زنجیر چرخ، وسایل ایمنی ، پوشاک گرم و یک وعده خوراکی همراه داشته باشند